Kościoły z okolic Ciechanowa udzielą odpustu zupełnego

Biskup płocki wydał stosowny dekret, powołując się na rozporządzenia Stolicy Apostolskiej i duchowe przywileje udzielone diecezji płockiej na czas jubileuszu. Od 2 maja, gdy przypada w Płocku liturgiczna uroczystość św. Zygmunta, w sześciu kościołach diecezji wierni mogą uzyskać odpust zupełny.

Będzie to możliwe w katedrze płockiej, bazylice pułtuskiej i czterech kościołach dedykowanych świętemu, bądź w parafiach noszących jego wezwanie - w Kraszewie, Królewie, Opinogórze i Żukowie.

Odbywa się to pod zwykłymi warunkami, jak: uczestnictwo we Mszy św., nabożeństwo ku czci św. Zygmunta lub modlitwa przed jego relikwiami, modlitwa słowami "Ojcze nasz", wyznaniem wiary oraz wezwaniami do NMP i św. Zygmunta, modlitwa w intencjach Ojca Świętego, stan łaski uświęcającej, wyzbycie się przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, przyjęcie Komunii św. Osoby starsze i chore, jeśli tylko mają intencję otrzymania odpustu i łączą się duchowo w przeżywaniu nabożeństw jubileuszowych przez media, mogą ofiarować swoje modlitwy i cierpienia, uzyskując również w ten sposób odpust.

- 28 maja, w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, w czasie II Diecezjalnego Święta Rodziny, które odbędzie się w Bazylice Katedralnej w Płocku, zostanie udzielone wszystkim wiernym obecnym na Mszy św., według wskazań Penitencjarii Apostolskiej, papieskie błogosławieństwo połączone z uzyskaniem odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami – informuje Kuria Diecezjalna.

Zapowiada, że wierni, którzy z powodu rozumnej przyczyny nie będą mogli fizycznie uczestniczyć w tej Mszy św., będą mogli otrzymać błogosławieństwo papieskie wraz z odpustem zupełnym pod warunkiem, że pobożnie połączą się duchowo przez radio lub telewizję / internet z celebrowaną liturgią.

Penitencjaria Apostolska prosi, aby penitencjarz katedralny, duchowni pracujący w katedrze, proboszczowie i kapłani uprawnieni do słuchania spowiedzi św., chętnie i z gotowością poświęcali się sprawowaniu sakramentu pokuty i pojednania i często udzielali Komunii Świętej chorym.

Relikwie świętego Zygmunta mają spoczywać w płockiej katedrze. Już w XVI wieku stał się on patronem całej diecezji, choć to kontrowersyjna postać. Król zabił własnego syna, ale sam też zginął męczeńską śmiercią...

Jak czytamy na stronie Katedry Płockiej, pod wpływem św. Awita, biskupa Vienne, przyjął chrzest, stając się gorliwym wyznawcą wiary katolickiej. W 517 roku został obwołany królem Burgundii. Od początku ważną dla niego troską stała się walka z kastami i herezjami. Z żywota Zygmunta znany jest m. in. fakt jego zachorowania na febrę. Według danych biograficznych został on uzdrowiony przez biskupa Apolinarego. Ten incydent z życia Zygmunta stał się po jego śmierci głównym powodem pielgrzymek do grobu Króla chorych na febrę, którzy doznawali uzdrowienia. Zdaniem Grzegorza z Tours przy grobie Świętego zdrowie uzyskiwali także chorzy na malarię. Zygmunt był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną, którą poślubił w 494 roku, była Ostrogo ta, córka króla włoskiego Teodoryka. Po jej śmierci Zygmunt ożenił się ponownie, z Konstancją, za namową której skazał w 522 roku na śmierć swego syna z pierwszego małżeństwa, Sygeryka. Powodem zabójstwa było niesłuszne oskarżenie go przez macochę o spisek przeciw królowi. Po wykonaniu wyroku król, uświadomiwszy sobie zło czynu, powziął decyzję zadośćuczynienia - udając się do klasztoru św. Maurycego w Agaunum (...). Zabójstwo syna odbiło się jednak niekorzystnie na kontaktach króla z Italią. Tę politycznie niestabilną sytuację króla, spowodowaną faktem morderstwa, wykorzystała frankońska królowa Klotylda, za sprawą której w 523 roku doszło do najazdu na Burgundię. Król wraz z żoną i dwoma synami, Gisiladem i Gundobadem, schronił się w klasztorze w Agaunum. Wkrótce został jednak zdradzony przez swoich poddanych i wydany w ręce Franków. Ci obawiając się, by Zygmunt nie uszedł z ich rąk, wraz z jego żoną i dwoma synami związali ich ciała i wrzucili do studni. Do śmierci króla przyczyniła się najprawdopodobniej część ariańskiego społeczeństwa Burgundii, nieprzychylna katolickiemu władcy. Rodzina królewska na rozkaz francuskiego króla Klodomera została zamordowana 1 maja 523 roku. Ciała wrzucono do studni niedaleko Orleanu. Za sprawą opata klasztoru św. Maurycego, Veneranda, wydobyto ciała i przeniesiono je do kościoła klasztornego w Agaunum. Uroczysta translacja miała miejsce 16. października 535, bądź 536 roku. Wydarzenie to uznano za oficjalną proklamację świętości króla.