50 lat kapłaństwa duchownego z Ciechanowa

W specjalnej mszy, zorganizowanej z inicjatywy biskupa płockiego, uczestniczyli księża jubilaci z 50-letnim stażem służby w duchowieństwie. W gronie tym znalazł się także duchowny z Ciechanowa.

To 74-letni ks. Prałat Eugeniusz Graczyk z parafii św. Piotra Apostoła w Ciechanowie. W ostatnia niedzielę, 11 czerwca, odprawił on Mszę świętą dziękczynną z okazji 50. rocznicy swoich święceń kapłańskich. Kilka dni wcześniej uczestniczył w specjalnej mszy, zorganizowanej przez biskupa płockiego, w której uczestniczyli także inni księża mogący pochwalić się tak długą służbą w kapłaństwie.

Eugeniusz Graczyk urodził się w Mojnowie, 22.01.1949 r. W 1967 r. ukończył Liceum św. Stanisława Kostki w Płocku. Bezpośrednio po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku, które ukończył przyjmując święcenia kapłańskie 10.06.1973 r. z rąk biskupa Jana Wosińskiego. Dyplom magisterski z teologii uzyskał w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.

Jak wyglądała jego dotychczasowa służba w Kościele? Był wikariuszem parafii św. Wojciecha w Nasielsku w latach 1973-75, a następnie w Makowie Mazowieckim w latach 1975-80 i w parafii katedralnej w Płocku w latach 1980-1984. Od 1984 do 1988 r. - proboszczem parafii św. Hieronima w Sobowie, a od 1988 r. proboszczem par. św. Piotra Apostoła w Ciechanowie. Od 1995 r. pełni funkcję Kanonika Kapituły Kolegiackiej w Pułtusku, a od 2003 r. - dziekana dekanatu Ciechanów Zachodni. Ks. Eugeniusz Graczyk, proboszcz parafii św. Piotra Apostoła, godność prałata otrzymał z rąk biskupa płockiego Piotra Libery.

Kilka dni temu jubilaci świętowali w Płocku. Z tej okazji odbyła się specjalna msza.

- Dziś dziękczynicie za plony życia, które zrodziło kapłaństwo - powiedział ks. biskup Szymon Stułkowski do księży, którzy zostali wyświęceni w roku 1973. Przypomniał, że obecni jubilaci wchodzili w kapłaństwo, gdy skończyła się Wielka Nowenna przed jubileuszem Tysiąclecia Chrztu Polski, a potem rozpoczęło się Millennium. Zaznaczył, że obecny czas dla księży jubilatów, to „piękny czas łaski”, podsumowanie darów ofiarowanych przez Pana Boga, dziękczynienie za „plony życia, jakie zrodziło kapłaństwo”, za dom rodzinny, wychowawców w seminarium, biskupów oraz wszystkich ludzi, którzy się za nich modlili i mobilizowali ich do pracy.

- Jezus was posłał, żebyście w Jego imię gromadzili ludzi przy ołtarzu, w mocy Ducha błogosławili chleb i kielich z winem, „in persona Christi” wypowiadali słowa konsekracji, karmili ludzi zgromadzonych wokół Chrystusa. Jezus zostawił wam przykazanie miłości Boga i bliźniego, żebyście byli wrażliwi na potrzebujących, służyli im. Te dwie rzeczywistości: miłość Boga i bliźniego, muszą się przenikać – podkreślił biskup.