Zespół cieśni nadgarstka – objawy i leczenie

Zaburzenie funkcjonowania nerwu pośrodkowego, będące skutkiem jego ucisku w kanale nadgarstka, przez ścięgna mięśni przedramienia określamy jako zespół cieśni nadgarstka.

Objawy kliniczne to: drętwienia i mrowienia palców ręki ( 1,2,3 i połowa 4), zanik mięśni kłębu kciuka, osłabienie siły chwytu, brak precyzji ruchu (przedmioty wypadają z dłoni), brak możliwości zaciśnięcia dłoni w pięść. Objawy nasilają się nocą. Zignorowanie w dłuższym czasie, początkowo słabych objawów powoduje ich nasilenie, osłabienie i zanik mięśni. Wykonywanie prostych czynności jak utrzymanie noża, widelca, kubka itp. staje się niemożliwe. Zaniedbanie leczenia prowadzi do utraty zdolności do pracy manualnej.

Kto jest zagrożony zapaleniem cieśni nadgarstka?
Do grupy podwyższonego ryzyka należą osoby których praca polega na powtarzalnym, stałym  wykonywaniu ruchów nadgarstkiem, przy nienaturalnym położeniu dłoni. Częściej chorują osoby w średnim wieku. Większą zachorowalność stwierdzono u kobiet. Wśród mężczyzn powodem najczęściej jest uraz mechaniczny spowodowany pracą fizyczną.  Zawody wysokiego ryzyka  zapalenia cieśni nadgarstka to: operator komputerowy, pianista, pakowacz, operator sprzętu budowlanego, sekretarka, kolarz zawodowy i inni sportowcy narażeni narażeni na urazy rąk. Zagrożenie chorobą wzrasta u cierpiących na  reumatoidalne zapalenie stawów, cukrzycę i choroby tarczycy oraz pacjentów z zespołem uzależnienia alkoholowego. Przyczyną choroby może być brak witaminy B6 i B12. Choroba wywołana przez drobne urazy pojawia się nagle. Jej symptomy to sztywność i obrzęk stawów nadgastkowych utrata sił i sprawności w trakcie czynności manualnych. Występują silne bóle promieniujące do łokcia i wyżej do ramienia.

Szybka diagnoza to możliwość całkowitego wyleczenia
Nasilające się bóle nadgarstka plus zawód podwyższonego ryzyka to sygnał zachęcający do wizyty u lekarza specjalisty , który prawidłowo zdiagnozuje chorobę. Lekarz ortopeda za pomocą prostych badań: test Tinela, test Phalena, badanie za pomocą mankietu ciśnieniomierza potwierdzi lub wykluczy chorobę. W razie wątpliwości specjalista może zlecić potwierdzające badania EMG. Wczesna diagnoza, w początkowym stadium umożliwia leczenie za pomocą niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Ważną rolę w leczeniu odgrywa fizykoterapia (ultradźwięki, laser, krioterapia, jonoforeza). Konieczne jest też całkowite unieruchomienie ręki na okres nawet do 3 miesięcy. Unieruchomienie to najskuteczniejszy sposób na regenerację nerwu pośrodkowego. U pacjentów  z mało nasiloną chorobą skuteczność leczenia sięga 90%. Ta metoda terapii  uniemożliwia pacjentowi pracę w długim czasie. Istnieje też możliwość reemisji choroby. Jest jednak szybsza i skuteczna inwazyjna metoda leczenia.

Kompleksowe leczenie zespołu cieśni nadgarstka w Szpitalu Carolina

Operacja cieśni nadgarstka – szybko i skutecznie
Zabieg stosunkowo prosty, polega na przecięciu więzadła poprzecznego nadgarstka, w znieczuleniu miejscowym w ramach chirurgii jednego dnia. Jest to najskuteczniejszy sposób leczenia zapalenia cieśni nadgarstka. W renomowanych szpitalach jest przeprowadzany metodą endoskopową (eliminuje blizny). Po zabiegu rękę unieruchamia się na 7 do 10 dni w aparacie stabilizującym. W tym okresie można gimnastykować palce w celu likwidacji obrzęku. Operacja cieśni nadgarstka to obecnie jedyna, skuteczna i  szybka  metoda całkowitego wyleczenia zespołu cieśni nadgarstka.
 

Artykuł sponsorowany