Jak przygotować dziecko do pójścia do przedszkola?

Zbliża się czas, kiedy rodzice po raz pierwszy poślą swoje pociechy do przedszkola. Bardzo często wiąże się to z dużymi zmianami w rodzinie. Do tej pory dziecko najwięcej czasu spędzało z matką albo z osobą bardzo dobrze mu znaną. Teraz idzie do nowego środowiska.

Bardzo często matki wracają, po urlopie macierzyńskim lub wychowawczym, do pracy co wiąże się z przeorganizowaniem dotychczasowego życia i ustalenia nowych reguł i zasad w domu. Bardzo ważne jest, żeby przygotować dziecko na nowe doświadczenia w przedszkolu i tym samym przygotowanie siebie na zmiany, które zachodzą w rodzinie.

Ważne jest, żeby rodzic, przed pójściem dziecka do przedszkola:

Sam był przekonany o słuszności podjętej przez siebie decyzji o powierzenia dziecka pod opiekę przedszkola. Obawy, które towarzyszą rodzicom są czymś naturalnym. To co pomaga poradzić sobie z wątpliwościami to zbilansowanie plusów i minusów tej decyzji, mając cały czas na uwadze dobro dziecka.
Przygotował siebie i dziecko na rozstanie. Bardzo trudno będzie zaaklimatyzować się dziecku w przedszkolu, gdy do tej pory cały czas spędzało z rodzicem lub z inną bardzo dobrze mu znaną osobą. Ważne jest, żeby przed pójściem dziecka do przedszkola zostawiać go z inną osobą. Zaczynamy od krótkiej chwili i stopniowo ją wydłużamy. Istotne jest, żeby przed każdym wyjściem mówić dziecku, kiedy się wróci, np.:, „ gdy mała wskazówka będzie na 2”. Jest to ważne, gdyż dziecko uczy się, że rodzic, zawsze wraca, a rodzic uczy się funkcjonować bez dziecka i doświadcza, że inni równie dobrze zajmują się jego dzieckiem i nie dzieje mu się krzywda. Jest to szczególnie ważne doświadczenie dla rodziców wracających do pracy.
Nie straszył dziecka przedszkolem, wtedy kiedy jest niegrzeczne, ale opowiadał mu, jakim fajnym jest miejscem. Swoimi opowiadaniami rodzic powinien wzbudzać w dziecku ciekawość i budować obraz przedszkola, jako miejsca nieograniczonych możliwości, nowych kontaktów i miejsca bardzo bezpiecznego.
Odwiedził wraz z dzieckiem kilkakrotnie przedszkole, do którego będzie chodził. Odwiedziny zaczynamy od przebywania z dzieckiem w jednej sali, po czym wprowadzamy elementy naszego wyjścia z sali- stopniowo go wydłużając. Jest to czas dla dziecka i dla Rodzica, który służy do poznania miejsca, osób tam pracujących i osób opiekujących się dzieckiem. To czas, dla dziecka, kiedy rodzic swoją obecnością daje mu poczucie bezpieczeństwa w nowym miejscu, mówiąc tym samym, że to dobre miejsce.
Opowiadał dziecku, na ok. 2 tygodnie przed pójściem, jak będzie wyglądał dzień, kiedy pójdzie do przedszkola:, kto go zaprowadzi, jak będzie wyglądało pożegnanie, co będzie robiło później oraz określił moment odebrania dziecka. Koniecznie trzeba to powtarzać wiele razy, ponieważ buduje to strukturę dziecku i daje poczucie bezpieczeństwa.
Opowiadać swojemu dziecku bajkę, w której bohater, podobny do dziecka, idzie do przedszkola i przezywa wiele przygód i emocji.

Kiedy dziecko zaczęło chodzić do przedszkola:

Koniecznie rano, trzeba zadbać o odpowiednią ilość czasu na ubranie dziecka, śniadanie i wyjście z domu. Na początku dziecko może potrzebować więcej czasu na poranne czynności. Pospiech i niepokój bardzo często wywołuje napięcie, które dziecko wyczuwa i samo staje się niespokojne. Poranne wyjście do przedszkola musi przybrać formę rytuału
Pożegnania w przedszkolu, powinny być czułe, ale krótkie. Przedłużanie pożegnania nikomu nie służy, a powoduje tylko u dziecka napięcie i niepokój. Dobrze, gdy dziecko jest odprowadzane przez osobę, z którą łatwiej przeżywa rozstanie. Pojawiające się łzy są reakcją na rozstanie i często dziecko wchodząc do pokoju zabaw zapomina o nich i chętnie zaczyna się bawić.
Rodzice powinni motywować swoje dziecko, do chodzenia do przedszkola poprzez opowiadanie o jego sukcesach, chwalenie go i opowiadanie, co mu się udało już osiągnąć. Ważne jest, żeby podkreślać, że chodzenie do przedszkola to przywilej.
Słowo dane dziecku powinno zostać dotrzymane przez rodzica, dlatego też w kwestii odbioru dziecka z przedszkola nie umawiaj się na godzinę, tylko na pory dnia lub etapy harmonogramu dnia przedszkolnego, np.: po obiedzie, po podwieczorku, po basenie. Jeśli rodzic mówi dziecku, że przyjdzie o określonej porze, to nie może się spóźnić, ponieważ wtedy u dzieci pojawia się lęk, że rodzice o nim zapomniał i nie przyjdzie po nie.
Istotne jest, żeby dbać o dobrą komunikację z wychowawcą. Nie tylko pytać, co zjadło, ale szczególnie interesować się postępami i trudnościami dziecka, żeby razem z nauczycielem zastanowić się, nad ich niwelowaniem.
Ważne jest, żeby dziecku pozwolić stawać się samodzielnym i nie wyręczać go z samodzielnego ubierania, zakładania butów czy jedzenia. Wymaga to od rodzica dużo cierpliwości, ale jest to bardzo ważne dla dziecka i jego rozwoju.
Najważniejsza zasada, która powinna przyświecać rodzicom przez całe życie ich dziecka to „ NIE PORÓWNUJ SWOJE DZIECKO Z INNYMI, TYLKO CIESZ SIĘ Z JEGO OSIĄGNIĘĆ.

Czas pójścia dziecka do przedszkola jest trudny dla rodzica i dziecka, ale dużo zależy od rodzica jak go z dzieckiem przejdzie.
Życzę powodzenia,

Kamila Lenkiewicz
Psycholog