Zapalenie pęcherza - jak sobie z nim radzić?

Pęcherz i drogi moczowe zdrowego człowieka są jałowe. Dlatego, jeśli w ich obrębie pojawiają się drobnoustroje, dochodzi do rozwoju choroby. Jakie objawy świadczą o zapaleniu pęcherza? I kiedy należy udać się do lekarza? Sprawdź.

Choroba może dotknąć każdego, chociaż najbardziej narażone są kobiety. Ma to związek ze specyficzną budową żeńskiego układu moczowego. U pań cewka moczowa znajduje się w niewielkiej odległości od przedsionka pochwy oraz odbytu. Dzięki temu bakterie i patogeny mogą znacznie łatwiej przeniknąć przez cewkę moczową do układu.

Duże znaczenie dla rozwoju choroby ma również fakt współżycia, które zwiększa ryzyko zachorowania. Prawdopodobieństwo zachorowania na zapalenie pęcherza zwiększa się u mężczyzn, którzy ukończyli 60 rok życia, co ma związek z rozrostem gruczołu krokowego. Przerost prostaty powoduje zastój moczu, który sprzyja rozwojowi choroby. W każdej opisanej wyżej sytuacji konieczne jest umówienie wizyty u specjalisty. Koszt konsultacji z dobrym urologiem w Warszawie to ok. 200 zł.

Objawy stanu zapalnego mogą przyjmować różną postać, w zależności od tego, czy dotyczą dorosłych, czy dzieci. Jednym z najczęstszych i najbardziej charakterystycznych objawów jest ból oraz pieczenie, jakie pojawiają się podczas mikcji. Pacjenci, u których doszło do zakażenia bakteriami, odczuwają parcie na mocz, muszą często korzystać z toalety. Charakterystyczną cechą jest również to, że mocz oddawany jest małymi porcjami. Zmiany zauważyć można także w wyglądzie i zapachu moczu, który staje się ciemny lub mętny, a jego zapach jest wyraźnie zmieniony. Zdarza się, że w efekcie rozwoju zakażenia pojawić się może również krew w moczu.

Gdy stan zapalny będzie nasilony pacjent może skarżyć się na ogólne złe samopoczucie. Pojawić może się także gorączka oraz ból, nie tylko w dolnej partii brzucha, ale również w okolicy lędźwiowej pleców.

Stan zapalny pęcherza moczowego jest najczęściej konsekwencją zakażeń bakteryjnych. W jałowym układzie moczowym pojawiają się patogeny, powodujące rozwój infekcji. Najczęściej jest to konsekwencja niewłaściwej higieny intymnej lub przeniesienia choroby od osób zmagających się zakażeniem. Jest to możliwe np. poprzez stosunek płciowy z nosicielem, korzystanie z tych samych ręczników czy bielizny.

Zdarza się, że choroba jest spowodowana również innymi czynnikami, wśród których wymienić można:

• podrażnienia w okolicy cewki moczowej,
• stosowanie niektórych leków,
• powikłania innych problemów zdrowotnych, w tym np. cukrzycy czy zakażenia nerek,
• stosowanie cewnika w długim okresie,
• niewłaściwe, niepełne opróżnianie pęcherza.

Ryzyko zachorowania zwiększa również m.in. menopauza, gdyż panie w czasie lub po okresie przekwitania stają się bardziej podatne na rozwój infekcji pęcherza.

O tym, że pacjent zmaga się ze stanem zapalnym pęcherza, świadczyć mogą charakterystyczne objawy. Najczęściej są one spowodowane zakażeniem określonymi wariantami bakterii. Aby uzyskać konkretną informację, konieczne jest wykonanie badania posiewu moczu, które jednoznacznie określa wariant bakterii. Antybiogram dostarcza informacji na temat wrażliwości bakterii na konkretne grupy antybiotyków, co z kolei umożliwia lekarzowi rozpoczęcie właściwej i celowanej terapii. Badanie moczu nie jest wykonywane obligatoryjnie, najczęściej przeprowadzane jest wtedy, gdy standardowe leczenie nie przynosi oczekiwanych efektów lub gdy zachodzi podejrzenie, że to nie bakterie mogły wywołać stan zapalny. Dlatego, jeśli pacjent zauważy u siebie charakterystyczne dolegliwości, powinien jak najszybciej zasięgnąć porady lekarza.

Artykuł zewnętrzny